Romeinse Limespad 4e etappe 29-11-2025 / 17 km

Zaterdag 29 november is het plan om de vierde etappe te lopen van het Romeinse Limespad. Met het plannen van de logistiek lopen we vast, we kunnen geen busverbinding vinden op zaterdag. Alle andere dagen wel…..wat gek? Ik heb een wandelvriend, Ron, die daar in de buurt woont en hij had al geopperd: als je wat wil vragen dan roep je maar. Dus ik app hem hoe dat nou zit met die bussen daar. Na wat heen en weer geappt te hebben belt hij mij: ik kan jullie ook brengen! Nou, wat lief zeg, daar maken we graag gebruik van. Dus zo gezegd zo gedaan: even voor 10 uur staat Ron al te wachten in Zwammerdam waar het eindpunt van vandaag is. We rijden naar Hazerswoude-Dorp waar we de vorige keer geëindigd zijn.

Het weer heeft een somber karakter: winderig en de zon is in geen velden of wegen te vinden. Hij laat zich ook de hele dag niet zien. Ach ja, we doen het er maar mee en stappen lekker door op de route die we op Komoot hebben staan. Dat is fijn want je hoeft niet te lezen waar je heen moet. De route is ook bewegwijzerd, maar soms zijn de stickers verdwenen en dan is het toch wel handig als je de route erbij kan pakken. 

We lopen door de weilanden over betonnen paden en het is stil onderweg. In de verte zien we een molen dat blijkt de Blauwe Wip te zijn. Het smalle Kerkevaartpad loopt naar Klein Giethoorn in de buurtschap Rietveld, we zien een wegwijzer en ik laat mij fotograferen met de molen op de achtergrond. We zien ook een bordje met: café. Aan de Rietveldse Vaart. Maar het is helaas gesloten. In het boekje lees ik dat het café van 1925 is, wel jammer dat het dicht is. We lopen door de Rietveldpolder dat een rijke historie heeft. Voor meer info zie www.kleingiethoorn.nl

In de verte zien we de Rietveldse molen. Deze achtkantige rietgedekte grondzeiler bemaalde van de helft van de 17e eeuw tot 1966 de polder Rietveld. De Rietveldse polder ontstond in 1648 door samenvoeging van zeven kleine particuliere polders. In hetzelfde jaar werd door de gezamenlijke ingelanden de molen gebouwd. Door verlegging van de boezem en afdamming van de Rietveldse vaart heeft de molen haar oorspronkelijke functie verloren.

Na de molen lopen we over een lange, lange weg. Links en rechts staan vrijstaande huizen en meestal is het een kwekerij. Gelukkig rijden hier niet veel auto’s, en is het best een eind met die wind tegen! De Spijkerboorse wetering is een mooi natuurpad. Kromme wilgen en essen en een graspad met prachtige uitzichten op de polders met hun lange, smalle akkers. Het pad voert naar de spoorlijn. Vanwege werkzaamheden op het spoor rijden er nu geen treinen maar het werkmaterieel maakt ook herrie! We lopen lekker te kuieren over het gras tot we vlakbij de rijksweg komen waar we onderdoor moeten naar Alphen aan den Rijn. Maar voordat we dat doen gaan we heel eventjes op een bankje zitten, we hebben er precies twee uur wandelen op zitten. We hebben geen eten meegenomen dus we gaan snel weer door, op zoek naar een lunchroom. Na ongeveer drie kilometer door Alphen aan den Rijn komen we in het centrum en lopen we bij de Alphense Burgemeester binnen. Het is er vrij druk maar nog wel plek voor twee……gelukkig, ik ben wel toe aan iets warms!

Na de lunch moeten we nog zo’n 6,5 km. De route is niet moeilijk: langs de oevers van de Oude Rijn.

De Romeinen bouwden aan de Rijn het Castellum Albanianae. Het fort mat 80 bij 120 meter en werd beschermd door een omgrachte aarden wal met palissadewanden (later van steen) houten hoekpunten en hoektorens. Verder werden er meer dan 700 Romeinse munten en veel persoonlijke voorwerpen van legionairs opgegraven zoals een spiegel en schrijfgerei. Alphen aan den Rijn is vooral bekend om het Archeon, een openlucht themapark. Wij lopen er aan voorbij, wellicht een uitje binnenkort hier naartoe plannen. Nu moeten we zorgen dat we voor het donker bij de auto komen.

Albaniana is de Romeinse naam voor Alphen aan den Rijn.

De route eindigt in Zwammerdam, of in het Romeins Nigrum Pullum. Ruim vier kilometer lopen we over het jaagpad langs de Oude Rijn tot we over de Zwammerdamse brug naar onze auto lopen. In Zwammerdam werden zes Romeinse schepen gevonden door archeologen waardoor dit dorp wereldnieuws werd. Een van die schepen ligt in het Archeon.

En hiermee komt een eind aan ons wandelavontuur van deze dag. Hopelijk zullen er nog vele volgen!

Meer foto’s klik hier

 

 

Romeinse Limespad - de eerste 3 etappes 14-11 / 16-11 / 42 km

Sinds we het Westerborkpad hebben uitgelopen smaakt het wandelen van een LAW (Lange Afstand Wandeling) naar meer! Daarom beginnen we dit weekend met het Romeinse Limespad, wandelen langs de grens van het Romeinse Rijk in Nederland. Het is een pad van 275 km die je naar eigen inzicht kunt indelen. We hebben de routes van wandelnet en het boekje aangeschaft. Grofweg loop je langs de Oude Rijn, de Leidse Rijn, de Kromme Rijn, Nederrijn, de Lingezegen en de Waal. Het pad begint in Katwijk en eindigt voor Nederland in Nijmegen. Je kan er ook voor kiezen om de weg te vervolgen door Duitsland naar Xanten.

De Romeinse Limes, (“grens” of “pad” in het Latijn) markeert de grens van het Oude Romeinse rijk. Op haar hoogtepunt - in de tweede eeuw van Chr. - was die Romeinse Limes maar liefst 7000 km lang. Die grens markering, strekte zich uit van Engeland tot Syrië en van Roemenië tot Marokko en had vele gezichten. Het kon een aarden wal zijn zoals in het oosten van Duitsland, een muur (van Hadrianus) zoals in Engeland of een rivier zoals in Nederland. Uniek aan de Nederlandse limes is dat deze nergens anders zo lang onafgebroken in gebruik is geweest: ruim 400 jaar.

We hebben een planning gemaakt. Vrijdag 14 november is de start. Zaterdag en zondag zullen we ook een gedeelte gaan lopen. Daarvoor moeten we kijken hoe we de auto strategisch neer kunnen zetten en met OV reizen naar het beginpunt. Dat valt niet mee! 

Want als we vrijdag laat in de ochtend aankomen in Oegstgeest om daar de auto te parkeren, lukt dat nauwelijks want het is overal betaald parkeren hier. Uiteindelijk lukt het om vlakbij een bushalte te parkeren en via de parkeer app aangemeld te hebben kunnen we op de bus stappen naar Katwijk. Daar de halte niet bij het beginpunt komt lopen we naar het strand om daar de route op te pakken. Via Komoot kunnen we de route volgen. Er zijn ook rood-witte markeringen die je kunt volgen. 

Helaas is het weer niet al te best, het regent maar niet zodanig dat we er kletsnat van worden maar het is wel somber overal. De zon laat zich de hele dag niet zien. 

Via de duinen van Katwijk lopen we naar Katwijk-aan de Rijn. We zijn inmiddels nat en koud geworden en toe aan wat warms. We zien een Café restaurant wat open lijkt en we hebben trek in een bak koffie. Als ik naar het toilet ben geweest, zie ik een stel zitten naast ons en een van hen vraagt: bent u bezig met een sportieve activiteit? Ik vind de vraag wel grappig en antwoord: ja wij zijn met een pad bezig en leg uit wat dat pad precies inhoudt. En zo volgt een geanimeerd gesprek. Dan is het weer tijd om op te stappen en het regent nog steeds, we vervolgen de route langs de Oude Rijn en dan zien we dat we met een pontje moeten oversteken. Het pontje ligt al op ons te wachten en dan kunnen meteen mee. Helaas moeten we contant betalen wat we niet op zak hebben maar we kunnen ook pinnen. Alleen de pin doet het niet, dus de “tocht” is gratis, het duurt maar vijf minuten! We komen aan in Valkenburg. Nee, niet in Limburg, maar in Noord-Holland. De nieuwbouw in Valkenburg kan heel verrassend zijn en verwijzen naar de historie zoals tussen Rijnsburg en Valkenburg, waar woningen de aanblik bieden van een Romeins Castellum.

De route gaat verder over leuke paadjes door een aangelegd parkje, dan een hoge brug en lopen we in de bebouwde kom van Rijnsburg. De A44 moeten we onderdoor lopen om dan aan te komen in Oegstgeest naar ons eindpunt van vandaag bij het Leidse Hout. Het begint al donker te worden en we zijn blij dat het er voor vandaag op zit! We rijden door naar het Van der Valk hotel in Leiden waar we twee dagen logeren, even lekker bijkomen in een heet bad!

Zaterdagochtend rijden we naar het eindpunt van de route, bij de P&R van La Place in Zoeterwoude. Vanaf daar met de bus naar Leiden Centraal. Daar pakken we de route weer op door een stukje te lopen vanaf het station. Dat is maar een kilometer extra maar soms moeten we ook de route wat aanpassen in verband met de logistiek. We lopen over een mooi landgoed, Oud-Poelgeest met het gelijknamige kasteel. Het pad is bezaaid met herfstbladeren en de bomen in goudgele herfstkleuren getooid. Prachtig 😍 

Vandaag is vooral genieten van de stad Leiden want de route voert ons midden door deze stad. We herkennen er veel omdat we al diverse keren in Leiden gewandeld hebben. Het weer is vandaag wat aangenamer dan gisteren, het is in ieder geval droog vandaag. Omdat we weer onder het spoor bij Leiden Centraal moeten, gaan we daar een broodje kopen. We willen niet net als gisteren in het donker aankomen, dit scheelt wat tijd. Het broodje bewaar ik voor straks maar de koffie zalig 😋 

We komen wat hoogtepunten tegen zoals de bekende Morspoort, het beeld van Rembrandt en de Burcht. Zelfs de boot van Sinterklaas zien we varen bij een bruggetje dat voor de boot omhoog moet. Vandaag is de intocht van sinterklaas, we zien veel kindjes met pietenmutsjes en vlaggetjes.

Leiden heette in de Romeinse tijd Matilo. In het begin van onze jaartelling bouwden de Romeinen op een strategische plek aan de monding van het Kanaal van Corbulo, een houten fort: Castellum Matilo ter versterking van de Romeinse Limes. De resten van het fort liggen nu verborgen onder het Leidsche park Matilo tussen de huidige wijken Roomburg en Meerburg. Het park wandelen we binnen over de limesweg, tussen de hoge aarden wallen met wachttorens door. We maken er een foto van. Het park heeft de vorm van het oorspronkelijke fort.

We lopen vandaag iets verder dan de route is, een gedeelte van de volgende etappe lopen we erbij vanwege de logistiek morgen. Het is weer puzzelen om de juiste verbinding te vinden! Het laatste stuk is verrassend mooi. We vinden een bankje aan het Schiekanaal om mijn broodje op te eten. Het is nog maar een klein stukje naar de auto maar het is wel even lekker, de voeten van de grond te hebben. Daarna lopen we het laatste stukje, over de A4 en dan door naar de auto die geduldig staat te wachten. We sluiten de dag af met een heerlijk diner in het hotel. Morgen nog een wandeldag!

Zondag is een droge maar kille dag. Na het ontbijt checken we uit en rijden naar het eindpunt van vandaag, de bushalte bij een Zwembad in Hazerswoude-Dorp. Vanaf daar moeten we met twee bussen naar ons beginpunt bij La Place waar we gisteren geëindigd waren. Gelukkig hoeven we niet al te lang te wachten op de bussen en gaat de reis voorspoedig. Na zo’n uurtje met de bus, inclusief wachttijd kunnen we op pad. 

Zoeterwoude is een klein lintdorp waar we zo doorheen zijn. En dan wordt de route zeer avontuurlijk, over de grasvelden van het boerenveld. Gelukkig staan er geen koeien oid maar makkelijk lopen is het niet. We komen allerlei bruggetjes tegen, sommige met leuning maar ook zonder. Ben blij als we vaste grond onder de voeten krijgen en dan zit het grootste gedeelte er weer op. We smokkelen een beetje met de route om bij onze auto te komen. Het laatste stuk is bijna twee kilometer bikkelen langs de weg naar Hazerswoude waar ook de bushalte is waar we vanmorgen gestart zijn. We zijn gearriveerd bij de auto als we er ruim 40 km op hebben zitten dit weekend. In de auto komen we een beetje bij, het was vandaag waterkoud! 

Thuisgekomen genieten we nog na van dit wandelweekend. Heerlijk gelopen!

Meer foto’s klik hier

RS80 Rhoon 9-11-2025 / 14,4 km

Zondag is de weersvoorspelling erg gunstig dus de wandelspullen gepakt, een route uitgeprint en go go go! Deze keer gaan we naar Rhoon, de wandeltocht die Arie Jacob voor RS80 heeft bedacht. Die was vorige week maar wij waren toen verhinderd. Soms moet je keuzes maken hè? 

De start is wat rommelig omdat er natuurlijk geen pijlen staan en moeten we het doen met de routebeschrijving en GPX. Leve internet, want zonder duidelijke aanwijzingen draai je maar rondjes en komt het niet goed. Uiteindelijk komen we dan toch op de goede route en genieten we van wat we voorgeschoteld krijgen. Het Valckesteijnse bos dat ken ik wel, maar nu net deze paadjes weer niet. Erg mooi. Dit is aan de kant van Het Kasteel van Rhoon, ook mooi en vaak gezien, en nu gaan we naar de andere kant.

Onder het metro station van Poortugaal door. Een paar jaar geleden was hier een corona prik locatie….lijkt in een ander tijdperk en gelukkig is de pandemie voorbij. We lopen richting de Johannapolder waar ook restaurant Abel zit, tijd voor een bakkie met wat lekkers! We kunnen buiten op het terras genieten van het mooie weer, en dat in november!

Na deze heerlijke pauze vertrekken we weer richting Grienden, altijd mooi. Zeker in dit jaargetijde en het water staat heel laag dus de schoenen blijven schoon. Hier maken we tijd voor wat foto’s, van elkaar en natuurlijk een paar brugmomentjes, bruggetjes zat hier!

Als we de Grienden uit lopen moeten we weer terug over een lange dijk tot aan Rhoon. En dan is het nog maar een paar km naar de plek waar onze auto geduldig staat te wachten.

Dit was een mooie en afwisselende wandeltocht. Bedankt Arie Jacob en RS80!

  Meer foto’s klik hier

Frikandellen tocht Dordrecht 2-11-2025 / 12 km

Ik had het al een paar keer voorbij zien komen op Facebook: de frikandellen tocht in Dordrecht. Dat leek me wel leuk, en ik had via Natasja Warners die de tocht organiseerde via Whatsapp ingeschreven. Na betaling van 33 euro kreeg ik de gegevens een week voor het evenement toegestuurd. Je krijgt op zo’n tocht dus drie snacks. Je kan kiezen uit frikandel, kroket of een kaassoufflé. 

De start is vanuit café ‘t Puntje en na aanmelden bij Natasja krijg je een enveloppe met drie bonnen voor een frikandel en de medaille zit er ook al in. Vandaag is ook de Clean Up Day en terwijl wij wandelen ruimen we ook rotzooi op. Daarvoor krijgen we een extra bon als dank. Voor mij niet zo nodig want na drie vette happen zit ik wel vol!

We gaan op pad met een klein clubje, we zijn met z’n vijven. Na twee kilometer wandelen door een parkje en puin opruimend komen we weer bij het café aan waar de eerste frikandel besteld kan worden en wat te drinken. Na de pauze lopen we naar het centrum. Wij herkennen wel wat dingen in deze stad, we hebben er regelmatig een rondje gelopen. Hier is ook een jaarlijkse boekenmarkt die we een paar keer bezocht hebben. Dordrecht is een leuke stad met veel bezienswaardigheden.

Vandaag wordt er ook een hardloop evenement georganiseerd waardoor we soms moeten slalommen tussen de hekken. Jammer dat het een beetje regenachtig begint te worden. Maar niet getreurd, we zijn niet van suiker!

De tweede frikandel verorberen we bij Taria de Neushoorn in het centrum. Een Chinees echtpaar op leeftijd (ik hoorde dat ze in de 70 zijn!) runt een klein friettentje. De frikandel speciaal smaakt heerlijk. Op het terrasje voor de zaak eten we hem op. Inmiddels zijn we ook gestopt met puin ruimen, we hebben genoeg opgeruimd.

We vervolgen onze weg naar de finish die niet meer zover verwijderd is, na een klein uurtje stappen zijn we weer terug bij café ‘t Puntje. En daar krijgen we de laatste snack, voor mij een kaassoufflé. Het is inmiddels al half vijf, en is het tijd om naar huis te rijden. We hebben weer een leuke dag gehad vandaag. Veel gelachen en gezien. Bedankt Natasja voor de organisatie!

Tussen Slik&Zand Ameland 18-10-2025 / 20 km

We zijn in 2023 voor het laatst op Ameland geweest dus het werd weer eens tijd! In oktober wordt daar de Slik & Zand tocht georganiseerd, 17 en 25 km. Wij kiezen voor 17 km. 

We hebben op vrijdag de boot van 15 uur en gaan een beetje op tijd weg want het is een aardig eindje rijden! Met onderweg een lunch stop bij van der Valk in Hoorn natuurlijk, daar komen we langs op weg naar de Afsluitdijk. Vanaf daar nog door Friesland naar de havenplaats Holwerd. We komen ruim op tijd aan, dus relaxed inchecken en go! Ik heb mijn haakwerk bij me dus die 50 minuten varen gaan heel snel!

Na aankomst in Nes lopen we op ons gemakje naar het hotel. Een Fletcher dit keer, deze hotelketen heeft Westcord overgenomen. Wij installeren ons in de kamer en relaxen tot het tijd is om te gaan eten. Maar…..onze reservering was verkeerd doorgegeven! Gelukkig kunnen we wel gewoon gaan zitten maar alles duurt net even te lang. Ze komen steeds met excuses: het is druk e.d. maar wij hebben vooruitbetaald dus kunnen geen kant op. Anders had ik het wel geweten! De geitenkaas salade was niet naar mijn zin, er zaten stronken sla in! En dan voor dat geld, een aanfluiting. De pompoen soep is wel lekker en het toetje, caramel coupe maar matig. Ik hoop op verbetering morgen…..

De volgende dag lopen we naar de start, het is heerlijk weer dus dat belooft wat! Het eerste stuk van de route is prachtig. Over zand- en duinpaden, bospaadjes en schelpenpaden door prachtige natuur. Met als verrassing een lekker stuk strand, ik geniet en Hans ook! Na het strand volgt een stuk duin en bos tot de stempelpost op een camping/bowlingbaan. Maar het is superdruk en wij komen in een lange rij terecht. Later wordt die rij nóg langer! En als we bij de koffie zijn, is er geen koffie meer, wel een lauw bakkie thee! En als extra bij de inschrijving zitten een halve plak ontbijtkoek, of een halve plak cake, een partje sinaasappel of een kwart banaan. Het is een lopend buffet.

Later horen we dat ze last hadden van een defect koffie apparaat, en dat is overmacht.

Vanaf deze rust lopen we naar de andere kant van het eiland, naar de dijk bij de Waddenzee. Er valt helaas niet veel over te vertellen. Het weer maakte veel goed, we lopen met de wind in de rug en het zonnetje schijnt. Tussendoor weer rust bij dezelfde camping, maar nu is de rij weg en het restaurant er naast geopend dus daar een heerlijke cappuccino plus gebakje gegeten.

Bijna bij de finish (de route met elastiek gemeten dus geen 17 maar 20 km) kom ik in gesprek met een echtpaar uit Urk. Zij vraagt namelijk wat RWV betekent, de badge op mijn heuptasje. Na mijn uitleg komen we in een geanimeerd gesprek tot we bij de finish zijn. Zij neemt een finish foto van ons en ik van haar en haar man. We nemen afscheid en halen onze beloning op: een buff, een speldje en een sleutelhanger. Daarna lopen we meteen via de super voor iets te snacken terug naar het hotel. Relaxen, douchen en weer eten. Zou het nu wel goed gaan?

Maar nee, het staat er weer niet goed in en nu moeten we zelfs in de ontbijtzaal gaan zitten! Hans is een beetje gepikeerd, want: waarvoor reserveer je dan? En het is allemaal al betaald dus kunnen geen kant op. En weer gaat er vanalles mis en het duurde en duurde maar. De mosterdsoep is een soort dikke brij dat naar kerrie smaakt, de zalm is droog. Het toetje, een cheescake is lekker.

Nee, voor mij geen herhaling hier. Ze hebben aardig wat steken laten vallen. De kamer is daarentegen wel goed, ik heb heerlijk geslapen. Kleine positieve noot: je kan met een gratis shuttlebus naar de haven gebracht worden, daar hebben we dit keer wel gebruik van gemaakt. We halen de terugvaart naar Holwerd van 11 uur heel makkelijk en relaxed. Het is dit keer niet zo druk op de boot. De terugreis doen we deze keer niet via de afsluitdijk vanwege demonstraties eerder dit weekend. In hotel van de Valk Lelystad pauzeren we voor een late lunch. Na 1,5 uur en een paar files komen we weer thuis in Spijkenisse.

Volgend jaar weer? Geen idee maar misschien dan een leuke fietstocht rond het eiland en dan logeren in een ander hotel! Ik heb in ieder geval genoten van het mooie eiland dat Ameland is!

Meer foto’s klik hier

Foto album van de laatste vijf etappes Westerbork

 

Meer foto’s Westerbork 2025

Hier staan alle foto’s van de vijf laatste etappes. Tevens ook onze zomervakantie. Dagje dierentuin Emmen zit erbij en een fietstocht naar Coevorden. In Centerparcs Hutteheugte geweest.

RS80 Gorinchem 11-10-2025 / 15 km

 

Zaterdagochtend 11 oktober hebben we de wandelspullen ingepakt en een route uitgeprint van de wandeltocht Gorinchem. RS80 heeft de wandeling uitgezet op een andere dag maar wij kiezen ervoor om hem zelf te lopen maar dan wel zonder pijlen. Maar niet getreurd want er is nog zoiets als internet en GPX heel handig om naast de routebeschrijving te gebruiken.

Zo gezegd zo gedaan, de auto op een goede plek geparkeerd dicht bij de start en lopen maar! Het is heerlijk wandelweer, niet te warm en niet te koud en er staat weinig wind. Het is eigenlijk een soort speurzoekertje, de route in en rond Gorinchem. Het is een oud stadje, zo’n 38.000 inwoners en oorspronkelijk in het jaar 1000 gevestigd, in 1382 kreeg het stadsrechten. Het is ook omringd door goedbewaarde vestingwallen waar we soms over lopen. Je hebt dan mooi uitzicht op het water want Gorinchem is omringd door het water van de Linge en de Merwede. Het ligt ook nabij de A15 en de A27 en er is natuur dichtbij, het Nationaal park de Biesbosch.

Na een goed uur lopen hebben we trek in koffie want we zijn zonder van huis vertrokken. Bij de Hoofdwacht een cappuccino gedronken, daarna komen we uiteindelijk bij de aanmeer plek van de pont want er zit een cruise in! De oversteek naar Woudrichem, ook een vestingstadje. We moeten eventjes wachten want de pont vertrekt net als wij aan komen lopen.

Het is een klein stadje met ruim 4600 inwoners en heeft een rijk visserij verleden. We ruiken vaak de geur van gerookte paling en zien verkoop punten ervan. Er is ook een visserij museum en als we er langs lopen ruiken we de vis! Woudrichem is een onderdeel van de waterlinie samen met Gorinchem, Fort Vuren en Slot Loevestein. Het wordt ook wel Woerkem of Woerkum genoemd.

Hier dwalen we ook wat rond over de vestingwallen en door piepkleine straatjes, het is erg rustig en stil. We genieten van de uitzichten over het water want de stad is erdoor omringd. Om uiteindelijk  weer uit te komen bij de afvaart van de pont terug naar Gorinchem. Gelukkig hoeven we deze keer niet lang te wachten en de overtocht duurt ook maar tien minuutjes en al snel komen we weer in Gorinchem aan. Daar mogen we nog door een paar straten kuieren en door het gezellige centrum. We sluiten de tocht af met een lekker softijsje en gaan op huis aan. Dit was een heerlijke dag, genoten van cultuur, rust en weidse uitzichten met ook nog eens twee boottochtjes. Een aanrader!

PS: sommige woorden in het rood zijn automatisch gegenereerde links als je meer wilt weten over het onderwerp. Als je daarop klikt ga je naar een website.

Hier meer foto’s

100 Bruggentocht Leiden 27-9-2025 / 19,5 km

Ik hou van bruggetjes en brugmomentjes (foto van mezelf op een brug) en laat er nu in Leiden een heuse 100 bruggen tocht zijn! De datum staat al maanden genoteerd, 27 september gaat het plaats vinden. Maar…..als ik de avond te voor de startbewijzen klaar wil zetten kom ik tot de ontdekking dat ik ons niet ingeschreven heb! Maar ik lees op de website dat je ook op de dag zelf kan inschrijven dus dat doen we dan maar.

In Leiden aangekomen zetten we de auto in de parkeergarage vlakbij de start en lopen we naar het Van der Werfpark. Daar zien we een lange rij die wij voorbij lopen want we moeten nog inschrijven. Daar staat niemand, de meesten hebben zich vooraf ingeschreven. We kunnen zo door naar de eerste brug, nummer 7. Vanwege de druk bezochte zaterdag markt is voor het park als start plek gekozen en daarom begint de route met de Molensteeghbrug. We hebben een uitgebreid routeboekje meegekregen maar die hebben we nauwelijks gebruikt omdat de pijlen zeer goed te volgen zijn.

Omdat we vroeg kunnen starten, 8.30 uur zijn we al op weg, is het nog rustig in de stad. We mogen ook weer door het prachtige Hortus Botanicus lopen dat al sinds 1590 bestaat, de oudste universitaire tuin van Nederland. We lopen om de Sterrenwacht heen. Er is ook een Sterrenwachtbrug. 

Omdat we veel heen en weertjes lopen in de stad, zien we al snel weer het Van der Werfpark opdoemen. Vlakbij is een café waar we vorig jaar koffie dronken maar helaas is hij nog niet open nu. Maar er is wel een koffietentje open tegenover de Waag en we kunnen heerlijk buiten zitten, het is niet koud. Bij de Doelenbrug gaan we weer zitten, en ik eet mijn yoghurt op. Daarna gaat de route naar de Morspoort, een bekende stadspoort met het wapen van Leiden erboven. In het wapen de “sleutels van Leiden”.

Vlakbij molen De Valk staat een camera op statief, het Kiekmonument. De zegswijze “een kiekje maken” wordt nog steeds veel gebruikt om aan te geven dat er even snel een foto gemaakt wordt. Maar waar komt de uitdrukking een kiekje maken vandaan?

De term “een kiekje maken” is afgeleid van de naam Israël Kiek (1811-1899), een fotograaf uit Leiden. Leidse corpsballen lieten zich in de negentiende eeuw graag fotograferen in een ontspannen setting. Selfies maken bestond toen natuurlijk nog niet, vaak trad Kiek als fotograaf op om de Leidse studenten op beeld te vereeuwigen. De foto’s waren kwalitatief gezien niet echt indrukwekkend. Da camera had een lange sluitertijd en de meeste studenten waren dronken. Daarnaast stonden de studenten altijd in grappige opstellingen of op een vreemde plek. Het resultaat: een aparte en onscherpe foto. De studenten gaven de groepsfotootjes al snel de naam “kiekjes”. Inmiddels is de betekenis van het woord iets veranderd en betekent het een “(amateur)foto”.

In 1990 kreeg Israël Kiek dit eigen monument in Leiden, in de vorm van een camera op een statief. De camera is gericht op de Rijnsburgersingel, op de plek waar het atelier van Israël Kiek gevestigd was.

De “Heen- en Weerbrug” zit ook weer in de route, maar hij heet officieel de Warmondbrug. Je kan ervoor kiezen het heen- en weertje niet te doen, maar wij lopen hem gewoon. Er zijn een paar bruggen van beton zoals de Pauwbrug. Over de Oude Veste tussen de Pelikaanstraat en de Klokpoort. De geschiedenis van de brug gaat terug tot 1611, toen de Oude Vest werd overbrugd door een houten brug, de Pelicaensebrugge genaamd. De brug is verscheidene malen vervangen. De naam “Pauwbrug” verwijst naar de middeleeuwse brouwerij De Paeuw.

Brug nummer 50 is bij de Beestenmarkt, die we eerder op de route ook al zagen maar dan vanaf de andere kant. Molen de Put lopen we voorbij en het beeld van Rembrandt staat er naast sinds 2024. Zijn ogen zijn gericht op zijn geboorteplek. Het beeld stond eerder voor het museum De Lakenhal ter ere van de 350ste sterfdag van de meester. Daar mocht hij niet blijven en is nu tijdelijk verplaatst naar deze plek.

Brug nummer 66 is de Hapynionbrug, de hoogste brug van de 100 Bruggenloop. Hier genieten we van het uitzicht en lopen we weer door. Nummer 81 is de nieuwste Singelparkbrug die in 2025 is geopend. Om een gehele wandelroute te realiseren langs de singels zonder om te hoeven lopen heeft de gemeente beslist dat er een paar nieuwe bruggen moesten komen, dit is er eentje van. We lopen nu om de voormalige Meelfabriek heen. In de fabriek zijn appartementen gerealiseerd. 

Na de Zijlpoortbrug gaan we naar rechts, het parkje in. We zien voor het hek van de begraafplaats een standje met wat snoeperijen en water, twee dames promoten een goed doel. We mogen zelf de prijs bepalen. We hebben trek in een stroopwafel en een Kanjer chocolade koek. Hans doneert 5 euro en lopen al snoepend weer verder.

De Visbrug is nummer 100 en ik ga ermee op de foto. Maar we zijn er nog niet, want de finish is pas na brug nummer 6. Omdat het marktdag is, is het razend druk en wij laveren tussen de mensen door naar de bruggen die we nog moeten bedwingen. Maar we zijn sneller dan we denken weer bij het Van der Werfpark en ik krijg mijn medaille omgehangen. Bij de toiletten staat een waterkraan en ik vul mijn fles voor de terugweg.

Ik heb genoten van deze unieke wandeltocht. Het was de derde keer maar er zullen er zeker meer volgen, het verveelt nooit om over bruggetjes te lopen! We hadden prachtig mooi weer en hebben 19,5 km bijgeschreven!

Meer foto’s